czy po każdym poronieniu konieczne jest łyżeczkowanie

Czy macica po poronieniu sama się oczyści? – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka Krwawienie po poronieniu samoistnym w 6. tygodniu ciąży – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Residua deciduae et villorum po łyżeczkowaniu – odpowiada Lek. Paweł Baljon O tym dlaczego zabieg abrazji (wyłyżeczkowania macicy) jest kluczowy w diagnostyce raka endometrium, jak wygląda jego przebieg i czy jest bezpieczny dla kobiet, rozmawiamy z dr n. med. Krzysztofem Mawlichanów – specjalistą ginekologii i położnictwa z krakowskiego Szpitala na Klinach. Łyżeczkowanie macicy – wskazania do zabiegu Wskazania do wykonania zabiegu łyżeczkowania macicy. Abrazja zalecana jest też kobietom po menopauzie, u których występują jeszcze krwawienia, czy też kobietom, celem zbadania przyczyn niepłodności, czy obfitych miesiączek. Abrazję wykonuje się celem oczyszczenia jamy macicy z chorych tkanych pozostających weń po porodzie lub 3. Dla organizmu łyżeczkowanie jest sygnałem, że zaczyna się nowy cykl (ł. terapeutyczne) lub ciąża się skończyła (poronienie) a to zawsze oznacza jedno, układ hormonalny rusza i przygotowuje ciało do tego, do czego zostało stworzone przez naturę, a więc do ciąży, czyli następuje po krwawieniu faza folikularna, owulacja Lek. Aleksandra Witkowska Medycyna rodzinna , Warszawa. 82 poziom zaufania. witam, musi Pani skonsultować się z lekarzem w przychodni lub ginekologiem porowadzącym ciążę. Silny ból brzucha w 7. tygodniu ciąży – odpowiada Dr n. med. Tomasz Basta. Bóle brzucha w 32. tygodniu ciąży – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski. Application Of Single Phase Induction Motor. Łyżeczkowanie macicy jest zabiegiem ginekologicznym. Jego nazwa kojarzy się raczej negatywnie i czasem budzi niepokój, jednak w określonych sytuacjach może okazać się niezbędny. Na czym polega zabieg łyżeczkowania? Czy łyżeczkowanie jest bolesne? Jak długo oczyszcza sie macica po łyżeczkowaniu? Zobacz film: "Czy zgwałcona kobieta powinna urodzić dziecko? Temat aborcji znów w Sejmie" spis treści 1. Jak przebiega zabieg łyżeczkowania? 2. Wskazania do łyżeczkowania 3. Powikłania po łyżeczkowaniu macicy 1. Jak przebiega zabieg łyżeczkowania? Łyżeczkowanie macicy jest inaczej nazywane abrazją, potocznie określa się je także jako skrobanka lub czyszczenie macicy. Łyżeczkowanie jest zabiegiem często wykorzystywanym w celach leczniczych oraz diagnostycznych. Zdarza się jednak, że łyżeczkowanie ma na celu również przerwanie ciąży, czyli aborcję. Zabieg łyżeczkowania jest wykonywany na oddziałach ginekologicznych. W czasie łyżeczkowania wprowadza się do macicy przez kanał rodny specjalny przyrząd, który przypomina pętelkę na wysięgniku. Przy jego pomocy w czasie łyżeczkowania złuszcza się endometrium i inne struktury, które następnie poddaje się badaniom histopatologicznym. Łyżeczkowanie jest wykonywane w znieczuleniu ogólnym. Samo łyżeczkowanie nie trwa długo, a pacjentka pozostaje w szpitalu od 1 do kilku dni. Po łyżeczkowaniu może pojawić się krwawienie. Jest to spowodowane tym, że regeneracja macicy po łyżeczkowaniu trwa do ok. pięciu dni i to właśnie w tym czasie zdarzają się plamienia. Pacjentka po łyżeczkowaniu może również odczuwać ból w okolicy macicy. 2. Wskazania do łyżeczkowania Łyżeczkowanie jamy macicy jest wykonywane zarówno w celach diagnostycznych, jak i leczniczych. Łyżeczkowanie ma pomóc w postawieniu prawidłowej diagnozy zazwyczaj gdy: pacjentka cierpi z powodu bardzo obfitych krwawień z dróg rodnych, które pojawiają się nieregularnie; krwawienia pojawiają się po okresie menopauzy; lekarz szuka przyczyn niepłodności u pacjentki; lekarz podejrzewa u pacjentki ciążę pozamaciczną; lekarz podejrzewa krwiaki macicy; wyniki badania USG budzą pewne wątpliwości u lekarza. W trakcie leczenia łyżeczkowanie wykonuje się, gdy: po porodzie nie udało się wydalić łożyska w całości; doszło do poronienia, a jajo płodowe nie zostało wydalone w całości; kobiecie usuwa się polipy macicy, wówczas sporadycznie wykonuje się łyżeczkowanie. 3. Powikłania po łyżeczkowaniu macicy Co powinno niepokoić po zabiegu? Powikłania po łyżeczkowaniu macicy mogą przyjąć różną postać. Jednym z nich są bardzo obfite krwawienia z dróg rodnych. Są to jednak sytuacje sporadyczne. Po łyżeczkowaniu może również dojść do infekcji. W każdym z tych przypadków konieczne jest udanie się do szpitala i hospitalizacja. Rzadkim powikłaniem łyżeczkowania jest tzw. zespół Ashermana. Pojawia się on po za głębokim łyżeczkowaniu. Wówczas w wyniku łyżeczkowania dochodzi do powstania blizn i zrostów wewnątrz macicy, które zmniejszają przestrzeń w jej wnętrzu. Do głównych objawów zespołu Ashermana po łyżeczkowaniu należą: brak miesiączki lub bardziej skąpe krwawienia; ból w okolicy miednicy w czasie krwawień; wtórna niepłodność spowodowana zmianami w macicy; brak możliwości utrzymania ciąży. W przypadku zespołu Ashermana konieczna jest dokładna diagnostyka oraz wykonanie zabiegu rozciągającego macicę. Jak długo nie można dźwigać po łyżeczkowaniu? Bezpośrednio po zabiegu nie jest wskazany nadmierny wysiłek fizyczny, jak również ćwiczenia wymagające napinania powłok brzusznych. Zalecenia i zwolnienia lekarskie są jednak kwestią indywidualną ustalaną każdorazowo dla każdej pacjentki. Tak więc odpowiedzi na pytanie jak długo odpoczywać po łyżeczkowaniu i kiedy wznowić aktywność może udzielić nam jedynie lekarz. polecamy Poronienie, to termin, którym określa się ukończenie ciąży przed 22. tygodniem. Jest ono skutkiem wydalenia obumarłego jaja płodowego. Najczęstszym rodzajem poronienia jest poronienie samoistne, choć występuje także poronienie sztuczne. Dla rodziców, którzy od dłuższego czasu starali się o dziecko, poronienie bywa niezwykle traumatycznym przeżyciem. Ból w takiej sytuacji jest niewyobrażalny. Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że w niektórych przypadkach można zapobiec poronieniu. Jest to możliwe, gdy dość wcześnie rozpozna się oznaki zbliżającego się poronienia. Dlatego warto zapoznać się z jego objawami, aby w porę zgłosić się do lekarza. spis treści 1. Poronienie 2. Rodzaje poronienia 3. Przyczyny poronienia 4. Objawy poronienia 5. Zapobieganie i leczenie rozwiń 1. Poronienie Poronienie jest samoistnym zakończeniem ciąży przed upływem 22. tygodnia. Podczas poronienia dochodzi do oddzielenia się jaja płodowego od macicy. Na skutek obumarcia zarodka (embrion w okresie rozwoju od 8. dnia do 8. tygodnia) lub płodu (stadium rozwoju od 9. tygodnia aż do porodu) zostaje on wydalony z macicy. Zobacz film: ""Poroniłam 3 razy". Dlaczego w Polsce to wciąż tabu?" 2. Rodzaje poronienia Chyba największe znaczenie ma rozpoznanie poronienia zagrażającego. To stan, w którym istnieje duże ryzyko utraty ciąży, ale jest jeszcze szansa na jej uratowanie. Kobieta najczęściej zauważa krwawienie z dróg rodnych, które na początku ma raczej formę plamienia. Może też nie mieć żadnych dolegliwości bólowych. Później czasami pojawiają się niewielkie skurcze macicy i bolesność w dolnej części brzucha. Przy zaobserwowaniu powyższych objawów należy bezzwłocznie udać się do lekarza, który po zbadaniu pacjentki ustali, co je spowodowało. Jeżeli potwierdzi najgorsze obawy kobiety, postara się znaleźć przyczynę dolegliwości i w miarę możliwości z nią walczyć. Niestety, w większości sytuacji medycyna jest bezsilna. Leczenie polega przede wszystkim na zapewnieniu zrozpaczonej mamie spokoju zarówno fizycznego, jak i psychicznego i podawaniu środków przeciwbólowych. Obowiązkowo musi leżeć w łóżku. Dzięki takiemu postępowaniu objawy czasem ustępują. Jeżeli natomiast ból i krwawienie się nasilają, utracie dziecka raczej nie da się już zapobiec. Poronienie w toku oznacza, że nie można go powstrzymać. Zarodek lub płód są martwe, a dolegliwości odczuwane przez kobietę świadczą, że proces usuwania ich z jamy macicy już się rozpoczął. Objawia się to dużym krwawieniem z dróg rodnych i silnym bólem w dolnej części brzucha, czasem promieniującym do okolicy krzyża. W takiej sytuacji należy wyłyżeczkować jamę macicy. Zabieg jest przeprowadzany w znieczuleniu ogólnym i polega na oczyszczeniu macicy z pozostałych tkanek obumarłego jaja płodowego. Chroni to kobietę przed poważnymi powikłaniami, takimi jak krwawienia czy zakażenia. Poronienie zatrzymane to bardzo trudna sytuacja, w której po stwierdzeniu śmierci płodu nadal znajduje się on w macicy. Jeżeli organizm kobiety nie radzi sobie z usunięciem go, po 2 miesiącach trzeba wdrożyć leczenie. Polega ono na podaniu środków wywołujących skurcze macicy. Następnie należy oczyścić jej jamę z pozostałych martwych tkanek (łyżeczkowanie). Można próbować zabezpieczyć się przed utratą upragnionego dziecka. Niezwykle ważną rolę odgrywa odpowiednie zaplanowanie ciąży. Zanim zdecydujemy się na poczęcie potomka, należy jak najlepiej przygotować organizm na 9-miesięczny wysiłek. Przede wszystkim trzeba wykonać podstawowe badania. Wiele nieprawidłowości mogących doprowadzić do poronienia można w łatwy sposób skorygować. Należy też wykonać wszystkie niezbędnie szczepienia. W przypadku powtarzających się poronień powinno się ustalić ich przyczynę. Konieczne jest wykonanie specjalistycznych badań i niekiedy skorzystanie z poradni genetycznej. Lekarze na pewno dołożą wszelkich starań, aby umożliwić przyszłym rodzicom posiadanie zdrowego dziecka. 3. Przyczyny poronienia Przyczyny poronienia bywają bardzo różne. Jak pokazują statystyki, z problemem poronienia boryka się mnóstwo kobiet. W wielu przypadkach do poronienia dochodzi jeszcze zanim kobieta zorientuje się, że będzie mamą. Wskutek poronienia z organizmu usuwany jest embrion, który nie miał szans przeżycia i dalszego rozwoju. Ponad 10% zdiagnozowanych ciąż kończy się poronieniem w czasie pierwszego trymestru. W około 50% przypadkach zapłodnione jajeczko obumiera jeszcze przed opóźnieniem menstruacji. Większość poronień ma miejsce na początku ciąży, przed 10 tygodniem. Ryzyko poronienia jest dwukrotnie wyższe u kobiet w wieku 40 lat niż u dwudziestolatek. Strata maleńkiego dziecka bardzo często prowadzi do depresji. Trzeba wtedy skorzystać z rady psychologa. Kobiety po takim przeżyciu chcą zazwyczaj jak najszybciej zajść w kolejną ciążę, by zapełnić pustkę. Nie jest to jednak wskazane. Dobrze jest poczekać trzy-sześć miesięcy, aby błona śluzowa macicy mogła się zregenerować, by wróciły również funkcje jajników. Jeśli u pacjentki doszło do poronienia, należy zwrócić uwagę na to, czy poronienie miało charakter sporadyczny czy nawykowy. O poronieniu sporadycznym tzw. samoistnym mówi się, gdy wystąpiło ono po raz pierwszy (w pierwszej lub kolejnej ciąży). Poronienie nawykowe, nazywane również nawracającym to z kolei rodzaj powtarzającego się poronienia samoistnego. Mówimy o nim, gdy pacjentka straciła trzy, kolejno następujące po sobie ciąże. Przyczyny poronienia mogą być bardzo różne. Może do niego dojść wskutek: wady genetycznej dziecka – z tego powodu ginie ponad połowa poczętych dzieci. Zaburzenia genetyczne wiążą się z nieprawidłową budową i liczbą występujących chromosomów. U każdego człowieka występuje ich czterdzieści sześć (dwadzieścia trzy pary). Połowa chromosomów dziedziczona jest od matki, a druga ich część od ojca. Większość poronienień spowodowana jest trisomią (obecnością dodatkowego chromosomu. Wówczas występuje ich czterdzieści siedem. Wada genetyczna może pojawić się już w trakcie zapłodnienia lub niedługo później. Zaburzenie genetyczne może pojawić się na skutek działania szkodliwych czynników. wieku matki - kobiety powyżej trzydziestego piątego roku życia znajdują się w grupie ryzyka poronień. W ich przypadku donoszenie ciąży bywa dużo trudniejsze, niż w przypadku kobiet np. dwudziestoletnich. Podobna sytuacja dotyczy czterdziestolatek. Po ukończeniu czterdziestego roku życia, kobiety często miewają problem z poronieniem. Przyczyną jest najprawdopodobniej gorsza jakość komórek jajowych – wraz z wiekiem pojawiają się w nich coraz liczniejsze mutacje genetyczne. stosowania przez matkę środków farmaceutycznych, środków chemicznych; nadużywania alkoholu lub narkotyków; nieprawidłowego zagnieżdżenia się jaja płodowego w macicy – kobiety często nie wiedzą, że ich macica jest wadliwie zbudowana. Ten ważny narząd może także ulec uszkodzeniom w wyniku przeprowadzonych operacji, po porodzie, a nawet na skutek stanów zapalnych. mięśniaków i polipów macicy - zarówno guzy jajników, jak i mięśniaki macicy powodują, że przestrzeń w obrębie macicy ulega zmniejszeniu. Sytuacja ta może prowadzić do poronienia. zrostów wewnątrz macicy - zrosty w obrębie macicy pojawiają się wskutek przeprowadzonych zabiegów. Mogą być one skutkiem łyżeczkowania lub cesarskiego cięcia. Zrost wewnątrz macicy jest nieprawidłym połączeniem tkanki łącznej powstającym w wyniku gojenia. Zrosty w obrębie macicy uniemożliwiają prawidłowy rozwój embrionu. niewydolności szyjki macicy – za wcześnie się rozwiera i skraca, przyczyną są zwykle wcześniej przeprowadzone zabiegi na szyjce macicy, jak chociażby konizacja. Warto również pamiętać, że każdy poród może uszkodzić szyjkę. Dlatego ryzyko zwiększa się z każdym następnym dzieckiem; niewydolności ciałka żółtego – zwłaszcza w pierwszych tygodniach, znaczenie ciałka żółtego spada w siódmym tygodniu, kiedy główną rolę w podtrzymywaniu życia dziecka zaczyna pełnić łożysko; nieprawidłowości tarczycy – jeśli hormony tarczycy nie pracują prawidłowo, może dojść do poronienia. Poziom hormonów płciowych odgrywa niezwykle ważną rolę nie tylko w zapłodnieniu, ale również w utrzymaniu ciąży. Bardzo ważnym hormonem jest progesteron. Progesteron to kobiecy hormon płciowy, który pełni szereg istotnych funkcji. Wspiera funkcjonowanie układu rozrodczego, reguluje cykl, a także pomaga w utrzymaniu ciąży. To właśnie ten żeński hormon płciowy, o budowie steroidowej odpowiedzialny jest za przygotowanie macicy do zagnieżdżania się embrionu oraz za jego prawidłowe dojrzewanie. Za wytwarzanie progesteronu w trakcie ciąży odpowiada ciałko żółte. Zbyt niski poziom tego hormonu sprawia, że implantacja zarodka w ścianie macicy jest zaburzona lub całkiem niemożliwa. Zarodek nie może rozwijać się w odpowiedni sposób, ponieważ nie ma ku temu warunków. Nieprawidłowości tarczycy mogą doprowadzić do obumarcia zarodka. Zdarzają się sytuacje w których, mimo występowania objawów sugerujących niedobory hormonalne, poziom progesteronu nie jest obniżony. W takiej sytuacji poronienie może być spowodowane nieprawidłową reakcją organizmu na działanie hormonów. Zalecane jest wówczas wykonanie badań określających dane hormony, a także biopsji narządu jakim jest macica. Badania pozwalają ocenić dokładną przyczynę poronienia. infekcji oraz chorób przewlekłych - zarówno jedne, jak i drugie mogą przyczynić się do obumarcia zarodka. W przbiegu infekcji mikroorganizmy mogą uszkodzić sam płód, co skutkuje jego obumarciem i wydaleniem z macicy. Szczególnie niebezpieczne mogą być choroby takie jak różyczka, odra, opryszczka, cytomegalia, świnka czy toksoplazmoza. Wielu z tych chorób da się uniknąć, jeśli kobieta jest zaszczepiona. Poronienie może być również spowodowane gorączką, która towarzyszy ciężkiej infekcji. W takiej sytuacji mówi się o poronieniu gorączkowym. W jego przebiegu dochodzi do zwiększenia temperatury ciała ciężarnej, a także skurczów macicy, skutkiem czego jest oddzielenie się jaja płodowego od macicy. Choroby przewlekłe takie jak cukrzyca, wady serca, niedokrwistość, choroba nerek, schorzenie wątroby również wpływają na przebieg ciąży. W wielu przypadkach uniemożliwiają one zajście w ciąże, a gdy już do niej dojdzie, kobieta może mieć problem z utrzymaniem ciąży. Niezwykle ważne jest, by stan kobiety chorej np. na cukrzycę był ustabilizowany w trakcie starań o dziecko. urazu psychicznego - zarówno długotrwałe napięcie nerwowe, jak i wstrząs psychiczn mogą doprowadzić do utraty ciąży. wad genetycznych, których nosicielem jest ojciec lub matka – W wielu przypadkach dana wada genetyczna może się nie ujawniać u rodzica, jest jednak przekazywana następnemu pokoleniu. U osób dotkniętych wadami genetycznymi może dochodzić do tzw. poronień nawracających. Problem z występowaniem poronień nawykowych wymaga wnikliwej diagnostyki. Para starająca się o dziecko poddana zostaje dokładnym badaniom genetycznym (jeśli chwilę wcześniej doszło do poronienia, specjaliści zalecają przeprowadzenie badania utraconego embrionu). Wyniki badań pozwalają określić szansę na na możliwość posiadania zdrowego dziecka. wieku ojca – jeśli ma powyżej 55 lat, dziecko może mieć wadę. Warto w takim przypadku zrobić badania genetyczne; intenstywnego uprawiania sportu; amniopunkcji - ryzyko poronienia w wyniku badania prenatalnego wynosi 0,5 do 1%. problemów z funkcjonowaniem układu odpornościowego - czynniki immunologiczne mogą powodować zarówno poronienia samoistne, jak i nawykowe. Chorobą ściśle związaną z występowaniem poronień nawykowych jest zespół antyfosfolipidowy. W jego przebiegu organizm kobiety wytwarza nieprawidłowe przeciwciała (tzw. przeciwciała antykardiolipinowe i antykoagulant tocznia) atakujące organizm przyszłej matki. Obserwuje się również częste powstawanie zakrzepów w naczyniach krwionośnych oraz obniżone stężenie płytek krwi (trombocytów). Powyższe przeciwciała są odpowiedzialne za trudności w donoszeniu ciąży. W leczeniu stosuje się kwas acetylosalicylowy (aspiryna) i heparynę (zmniejsza krzepliwość krwi). Znacząco zwiększa to szansę chorej kobiety na urodzenie dziecka, ale nie zawsze jest skuteczne. Poronienie może być również spowodowane odmiennością immunologiczną organizmu matki dziecka oraz poczętego dziecka. Prawidłowo podczas ciąży układ odpornościowy matki unieszkodliwia przeciwciała mogące niszczyć komórki płodu. Zdarzają się jednak sytuacje, w których ten mechanizm jest uszkodzony. Wówczas komórki odpornościowe matki atakują embrion (uważają go za „obcą” tkankę), co doprowadza do poronienia. Poronienie może również nastąpić, gdy macica kobiety nie dostosowuje się do rozwoju jaja płodowego i ogranicza mu przestrzeń. W wielu przypadkach poronienie samoistne spowodowane jest czynnikami psychicznymi np. traumami, silnymi urazami, wstrząsami. Poronienie samoistne może być spowodowane nieprawidłowym działaniem układu immunologicznego, chorobami np. cukrzycą, nieprawidłową budową macicy lub nadużywaniem przez matkę papierosów, alkoholu lub narkotyków. Do poronienia samoistnego może dojść w przypadku upośledzenia rozwoju jaja płodowego. Do owych anomalii zaliczymy zaburzenia w ilości chromosomów, a także w ich budowie. Zdarza się, że jajo płodowe jest puste. Czasami zalążki zarodka zanikają bądź też rozwijają się nieprawidłowo. Przyczyny poronienia sztucznego to aborcja lub zakończenie ciąży w celu ratowania życia matki. Ciąża może zostać przerwana wtedy, gdy stanowi zagrożenie dla zdrowia kobiety lub badania prenatalne wykażą upośledzenie płodu oraz kiedy kobieta zaszła w ciążę w wyniku gwałtu. 4. Objawy poronienia Do typowych objawów poronienia zalicza się: krwawienie, skurcze i odpływanie płynu owodniowego. Krwawienie jest zazwyczaj pierwszym objawem znamionującym poronienie. Inne objawy poronienia zdarzające się rzadko, to: podwyższona temperatura, stan zapalny błony śluzowej, zapalenie przydatków, zapalenie otrzewnej, ropne upławy, dreszcze, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, zaburzenia świadomości, niepokój, sztywnienie karku, bóle brzucha. Poronienie może przebiegać jednoczasowo lub dwuczasowo. Poronienie jednoczasowe występuje w ciągu pierwszych trzech miesięcy ciąży i jest to poronienie zupełne. To znaczy, że całe jajo płodowe wypływa z macicy. Poronienie dwuczasowe ma miejsce między 13. a 22. tygodniem ciąży. Kobieta najpierw odczuwa skurcze. Następnie dochodzi do pęknięcia pęcherzyka owodniowego i wydalenia płodu z łożyskiem. Jest to poronienie niezupełne. Rekomendowane przez naszych ekspertów 5. Zapobieganie i leczenie Zazwyczaj po pierwszym poronieniu lekarz przeprowadza badanie USG i zleca badanie krwi na stężenie hormonów. Większość lekarzy na tym poprzestaje, zalecając zażywanie kwasu foliowego przed następnym poczęciem. Kobietom bardziej przydaje się pomoc psychologa. Bardziej szczegółowe badania przeprowadza się dopiero po trzecim poronieniu. Pacjentka może sama przeprowadzić takie badania, ale niestety, na własny koszt. Warto wykonać np. badanie stężenia progesteronu i prolaktyny, badanie czynności tarczycy (TSH), badania w kierunku zakażeń różyczką, toksoplazmozą, bakterią Chlamydia, ewentualnie badania immunologiczne na obecność przeciwciał antyfosfolipidowych. Wady w budowie macicy można wykryć wykonując zdjęcie rentgenowskie, wprowadzając kontrast domaciczny. Jeżeli natomiast zauważymy niewielkie krwawienie, lekarz zazwyczaj zaleca pozostanie w łóżku dla podtrzymania ciąży. Gdy krwawienie ustępuje, a badanie USG wskazuje, że płód wygląda prawidłowo, ciąża może rozwijać się dalej, aż do terminu porodu. Pozostanie w łóżku tydzień lub dłużej pomaga w utrzymaniu ciąży. Dopóki zagrożenie nie minie, należy powstrzymać się od współżycia płciowego oraz wzmożonej aktywności fizycznej. Jeśli jednak poronienie już się zaczęło, zazwyczaj nie udaje się go zatrzymać. Gdy jest ono niekompletne, pozostałe tkanki płodu muszą być usunięte z macicy. Zazwyczaj wykonuje się wtedy tzw. łyżeczkowanie jamy macicy. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy , Dżakarta - Poronienie jest częstym zjawiskiem u kobiet w ciąży. Rzeczywiście, 10-25 procent klinicznie uznanych ciąż kończy się poronieniem. Ponadto większość poronień występuje w pierwszych 13 tygodniach ciąży. Po poronieniu organizm kobiety może sam wydalić tkankę płodową. Jednak możliwe jest również, że kobiety doznają „poronienia niecałkowitego”, które polega na tym, że krwawienie z macicy nie usuwa macicy. Zwłaszcza w przypadku poronień nieodebranych, kiedy organizm matki nie rozpoznaje, że płód umarł, jest to również możliwe. Przeczytaj także: Rzeczy, na które należy zwrócić uwagę w przypadku poronienia Dlaczego łyżeczkowanie należy wykonać po poronieniu Po poronieniu kobiety mają zwykle trzy opcje. Należą do nich leki wywołujące poronienie, czekanie, aby zobaczyć, czy poronienie samo zniknie, lub rozszerzenie i łyżeczkowanie (D&C) lub to, co jest powszechnie znane jako łyżeczkowanie. Zabieg łyżeczkowania polega na poszerzeniu szyjki macicy i użyciu specjalnego narzędzia do usunięcia zawartości macicy oraz zapobiega infekcji i powikłaniom po poronieniu. Dylatacja i łyżeczkowanie to krótkie zabiegi chirurgiczne. W tej procedurze szyjka macicy jest rozszerzana, a do zeskrobywania wyściółki macicy używa się specjalnego narzędzia. Po poronieniu możesz potrzebować łyżeczkowania z jednego z następujących powodów: Usunięcie tkanki w macicy podczas lub po poronieniu lub aborcji w celu usunięcia małych części łożyska po porodzie. Pomaga również zapobiegać infekcjom lub obfitemu krwawieniu. Diagnozować lub leczyć nieprawidłowe krwawienie z macicy. Łyżeczki mogą pomóc w diagnozowaniu lub leczeniu narośli, takich jak mięśniaki, polipy, zaburzenia równowagi hormonalnej lub rak macicy. Próbka tkanki macicy jest oglądana pod mikroskopem w celu sprawdzenia nieprawidłowych komórek. Zabieg łyżeczkowania trwa tylko od 10 do 15 minut, ale w szpitalu trzeba pozostać do pięciu godzin. Natomiast całkowity czas rekonwalescencji po zabiegu łyżeczkowania wynosi około dwóch tygodni. Większość kobiet odczuwa ból pooperacyjny i skurcze, które zwykle trwają od 3 do 4 dni, a także plamienie, które może trwać do dwóch tygodni. Późniejszy ból można leczyć niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Po wykonaniu kiretażu kobietom zazwyczaj zaleca się unikanie współżycia seksualnego przez kilka tygodni po zabiegu. Mimo to możesz wrócić do pracy kilka dni po zakończeniu łyżeczkowania. Przeczytaj także: Co zrobić, jeśli chcesz uprawiać seks po poronieniu Ryzyka, które są zaletami i wadami kiret Kobiety, które doznają poronienia, z pewnością będą odczuwać smutek i będą miały kilka różnych reakcji emocjonalnych. Każda reakcja emocjonalna nie jest ani dobra, ani zła, czynnik uczuć kobiety, w odniesieniu do którego środki leczenia mogą być odpowiednie w sytuacjach innych niż nagłe. Niektóre z poniższych zagrożeń mogą być brane pod uwagę dla kobiet, które nie chcą podejmować decyzji o łyżeczkowaniu: Zabieg jest inwazyjny. Z tego powodu niektóre kobiety zdecydują się na to, aby natura poszła swoim torem, zamiast stać się procedurą kliniczną. U niektórych kobiet zabieg łyżeczkowania może być zbyt szybki. Niektórzy ludzie mogą uważać, że łyżeczkowanie może wymazać wszelkie dowody na to, że przyszłe dziecko znajdowało się w jej łonie. Zamiast tego zdecydują się na naturalne poronienie, bez względu na to, ile potrzeba, aby stopniowo zrzucić utratę, gdy tkanka płodowa wyjdzie. Istnieje ryzyko poważnych powikłań. Czasami łyżeczkowanie może spowodować obfite krwawienie, infekcję, przebicie macicy lub jelit lub rzadki stan znany jako zespół Ashermana. Chociaż rzadkie, takie komplikacje muszą być brane pod uwagę. Przeczytaj także: Może powodować poronienie, unikaj tych 6 produktów spożywczych Jeśli masz lub ostatnio doświadczyłeś innych zaburzeń ciąży lub poronień, rozważ natychmiastową rozmowę z lekarzem za pośrednictwem aplikacji aby uzyskać bardziej odpowiednie sugestie działań. Możesz skontaktować się z lekarzem przez aplikację zawsze i wszędzie, aby problemy zdrowotne można było natychmiast rozwiązać. Dalej, pobieranie aplikacja teraz! Referencja: WebMD. Źródło w 2020. D i C (Rozszerzenie i łyżeczkowanie) Klinika majonezu. Accessed 2020. Dylatacja i łyżeczkowanie (D&C) Bardzo dobrze Rodzina. Dostęp do 2020. Plusy i minusy D&C po poronieniu Amerykańska ciąża. Dostęp do 2020. Procedura D&C po poronieniu Może ci się spodobać również Obumarła ciąża - kiedy można starać się po raz kolejny? Ciąża obumarła to określenie wewnątrzmacicznej śmierci płodu bez samoistnego usunięcia z jamy macicy. Łyżeczkowanie (czyszczenie macicy) po usunięciu płodu jest zalecane przez lekarza, jeśli ciąża jest młoda. Do ciąży obumarłej może dojść z różnych powodów. Są to zarówno czynniki genetyczne powodujące śmiertelne wady rozwojowe, wady łożyska lub pępowiny, jak i choroby matki, które mają negatywny wpływ na rozwój płodu. Jeśli lekarz stwierdzi, że ciąża obumarła, koniecznie jest usunięcie płodu, z czym wiąże się również zabieg łyżeczkowania macicy. Spis treściCiąża obumarła we wczesnej fazieKiedy należy wykonać zabieg łyżeczkowania macicy?Kiedy po zabiegu czyszczenia macicy można zajść w ciążę? Ciąża obumarła we wczesnej fazie Jeśli ciąża obumiera we wczesnej jej fazie, zwykle podaje się kobiecie środki poronne, które pomagają martwemu płodowi wydostać się na zewnątrz. Ponieważ środki farmakologiczne nie są w stanie dokładnie oczyścić macicy z resztek martwych tkanek, niezbędne staje się przeprowadzenie dodatkowego zabiegu łyżeczkowania macicy. Dowiedz się: Wewnątrzmaciczne obumarcie płodu: przyczyny i postępowanie Łyżeczkowanie macicy, inaczej abrazja jamy macicy to mechaniczne usunięcie martwych tkanek endometrium i pozostałości po martwym płodzie. Zabieg łyżeczkowania macicy wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. Polega on na wprowadzeniu przez pochwę do macicy przyrządu, którym złuszcza się martwe tkanki. Czyszczenie macicy jest przeprowadzane, gdy kobieta jest nieprzytomna - w znieczuleniu ogólnym. Sam zabieg trwa 10-15 minut, a po wykonaniu łyżeczkowania - nawet kilka godzin później – pacjentka może już zostać wypisana do domu. Po zabiegu mogą przez jakiś czas utrzymywać się niewielkie plamienia i delikatny ból podbrzusza. Kiedy należy wykonać zabieg łyżeczkowania macicy? Wyłyżeczkowanie macicy jest koniecznością w każdym przypadku, gdy istnieje ryzyko pozostawienia w macicy martwych tkanek, bo te mogłyby być źródłem infekcji i skrzepów zagrażających nawet życiu kobiety. To zabieg czasem obarczony ryzykiem powikłań takich jak: zrosty, silne krwawienia, a nawet infekcje, dlatego nie należy go bagatelizować i zbyt szybko podejmować starania o kolejną ciążę. Dowiedz się: Urodzić martwe dziecko: jak przebiega poród martwego płodu? Kiedy po zabiegu czyszczenia macicy można zajść w ciążę? Teoretycznie zwykle około miesiąca po zabiegu łyżeczkowania kobieta jest zdolna do zajścia w kolejną ciążę, o ile podczas zabiegu nie doszło do jakiegoś poważnego uszkodzenia np. szyjki macicy. Nawet jeśli zabieg został przeprowadzony bezbłędnie i pomyślnie, zaleca się jednak odczekanie dłuższego nieco czasu, zanim rozpocznie się kolejne starania o potomstwo. W pierwszych tygodniach po łyżeczkowaniu może wystąpić problem z owulacją – zwykle pierwszy cykl jest bezowulacyjny, a kolejne mogą być nieregularne. Lekarze zalecają odczekanie z nową ciążą minimum trzy miesiące z wielu powodów. Przeczytaj: Nerwica w ciąży - objawy, leczenie Przede wszystkim chodzi tu o pełne wygojenie narządów rodnych po zabiegu łyżeczkowania. Druga sprawa to czas na uzyskanie równowagi hormonalnej po obumarciu ciąży. Jeśli kobieta zajdzie w ciążę wcześniej, istnieje duże ryzyko kolejnego poronienia. Dobrze jest również poznać przyczynę obumarcia płodu, by odkryć ewentualne schorzenia i podjąć właściwe leczenie. To zwiększa szansę na donoszenie kolejnej ciąży. Istotną kwestią jest jeszcze stan psychiczny kobiety po utracie dziecka. Żal po stracie nie może przyćmić radości z kolejnej ciąży, dlatego z tą decyzją warto poczekać na odpowiedni dla wszystkich moment. Macica to element żeńskiego układu rozrodczego. W organie tym rozwija się płód od momentu zagnieżdżenia zarodka aż do chwili porodu. Jeśli nie dojdzie do zapłodnienia narząd ten powinien pozostać pusty. Jeżeli z różnych przyczyn w macicy pojawią się komórki lub tkanki, których organizm sam nie usunie należy przeprowadzić zabieg łyżeczkowania. spis treści 1. Na czym polega łyżeczkowanie macicy 2. Łyżeczkowanie macicy a obfite miesiączki 3. Kiedy wykonać łyżeczkowanie macicy po poronieniu 4. Łyżeczkowanie polipów macicy 5. Krwawienie po menopauzie wskazaniem do łyżeczkowania macicy 6. Jakie powikłania po łyżeczkowaniu macicy rozwiń 1. Na czym polega łyżeczkowanie macicy Łyżeczkowanie macicy, nazywane też abrazją macicy, to zabieg ginekologiczny wykonywany w celu oczyszczenia jamy macicy z zalegających w niej tkanek. Nazwa pochodzi od przypominającego łyżkę narzędzia, którym posługuje się lekarz. Abrazja przeprowadzana jest zarówno w celach leczniczych, jak i diagnostycznych. Skierowanie na zabieg otrzymają między innymi kobiety, u których zdiagnozowano polipy macicy oraz panie, które poroniły potwierdzoną wcześniej ciążę. Pobrany materiał przekazywany jest do badania histopatologicznego. Łyżeczkowanie macicy wykonuje się w znieczuleniu ogólnym w warunkach szpitalnych, po uprzednim skierowaniu przez lekarza rodzinnego. Bezpłatny zabieg trwa od kilku do kilkunastu minut. Kobieta zgłasza się do szpitala na czczo, a po zakończonym zabiegu najczęściej może opuścić oddział. Zobacz film: "Mięśniaki macicy - dlaczego warto o nich mówić?" W czasie operacji lekarz rozszerza szyjkę macicy, a następnie do kanału rodnego zostaje wprowadzone narzędzie umożliwiające usunięcia zawartości macicy. Zazwyczaj dochodzi do złuszczenia endometrium lub innego materiału, który następnie jest poddawany badaniu histopatologicznemu. Następstwem zabiegu może być trwające kilka dni niezbyt obfite krwawienie i lekki ból podbrzusza. 2. Łyżeczkowanie macicy a obfite miesiączki Podczas menstruacji wraz z krwią z organizmu kobiety, u której nie doszło do zapłodnienia, jest usuwana błona śluzowa macicy, czyli wspomniane endometrium. Dzięki temu w momencie, kiedy cykl rozpoczyna się na nowo, ma ona prawidłową grubość wynoszącą około 5–6 mm. W niektórych przypadkach macica nie oczyszcza się jednak dostatecznie, przez co staje się coraz grubsza. Zmiany tego typu mogą objawiać się krwawieniem międzymiesiączkowym oraz obfitym krwawieniem menstruacyjnym. W takiej sytuacji lekarz wykonuje zazwyczaj USG przezpochwowe, a następnie dobiera najlepszy dla pacjentki sposób leczenia. Może być to terapia hormonalna lub właśnie zabieg łyżeczkowania, podczas którego nadmiar śluzówki zostanie usunięty. 3. Kiedy wykonać łyżeczkowanie macicy po poronieniu O tym, czy łyżeczkowanie po utracie dziecka jest konieczne decyduje etap ciąży i rodzaj poronienia. Jeżeli dochodzi do niego w pierwszych tygodniach po zapłodnieniu, istnieje duże prawdopodobieństwo, że macica zdoła oczyścić się samoistnie – silne krwawienie często jest wówczas mylone z miesiączką. W przypadku, kiedy do poronienia dojdzie, gdy ciąża zostanie już potwierdzona, lekarze zalecają poddanie się zabiegowi w celu uniknięcia komplikacji. Jeśli pozostałości zarodka nie zostaną usunięte, to kobieta może mieć problem z ponownym zajściem w ciążę. Jest ono wskazane zwłaszcza wtedy, gdy po poronieniu długo utrzymującemu się krwawieniu towarzyszy ból. Zdarza się, że chirurgiczne oczyszczanie jest konieczne także po porodzie – w takiej sytuacji przyczyną są najczęściej zalegające w macicy fragmenty łożyska. 4. Łyżeczkowanie polipów macicy Zmianami, które mogą pojawić się w jamie lub na szyjce macicy są polipy – przerośnięte fragmenty błony śluzowej, których powstaniu sprzyjają zaburzenia w funkcjonowaniu układu hormonalnego. Nic zatem dziwnego, że najczęściej występują u kobiet w okresie menopauzy. Wykrycie polipów szyjkowych jest możliwe podczas standardowego badania ginekologicznego, natomiast te pojawiające się wewnątrz macicy wymagają przeprowadzenia USG. Istnieją dwie metody leczenia zmian tego typu – za pomocą histeroskopu, czyli urządzenia wprowadzanego przez szyjkę macicy lub poprzez przeprowadzenie zabiegu łyżeczkowania, po którym usunięty materiał zostaje poddany odpowiednim badaniom. 5. Krwawienie po menopauzie wskazaniem do łyżeczkowania macicy Po menopauzie, a więc ostatniej menstruacji w życiu kobiety, jajniki przestają pełnić swoją funkcję – nie produkują już hormonów. Z tego właśnie powodu u kobiet nigdy więcej nie powinno pojawić się krwawienie. W sytuacji, kiedy zaobserwujemy nawet niewielkie plamienie, powinnyśmy skonsultować się z ginekologiem, gdyż może to stanowić oznakę poważnego schorzenia. Postawienie diagnozy ułatwia wówczas zabieg łyżeczkowania – pobrany materiał zostaje poddano odpowiednim badaniom mikroskopowym. 6. Jakie powikłania po łyżeczkowaniu macicy Łyżeczkowanie, jak każdy zabieg inwazyjny, może wiązać się z wystąpieniem komplikacji, choć nie występują one często. Najczęściej są to obfite krwawienia i infekcje, które mogą wymagać hospitalizacji. Nieco rzadziej występuje zespół Ashermana – jest on najczęściej efektem głębokiego łyżeczkowania endometrium. Objawia się niewielkim krwawieniem z dróg rodnych oraz bólem w okolicach miednicy. Może on doprowadzić do niepłodności lub stanu, w którym utrzymanie ciąży będzie stwarzało problem, dlatego też wymaga specjalistycznego leczenia szpitalnego. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Jarosław Maj Ginekolog i położnik. Prowadzi gabinet ginekologiczny w Gorzowie Wielkopolskim.

czy po każdym poronieniu konieczne jest łyżeczkowanie